| Tekst: | Anastasia - Kanija adjamija
Ni ostana pustelija,zemjata se raskopa
Studeni se
zimite,ni zemnat postelite.
I orlista nadojdoa,na tri se razdelija,
planinite ni gi
gazat,ocite ni gi kopat
I narod ke naterat od prazna stomna da pie
i sonce ke ni
zamenat za zora pol-mesecina
Od kade ti e imeto,bez koren ti e lozata
I sestri ti
navezaa za petsto veka crnina
Kanija-Adjamija
I sega ko' da ne svakas od kade e ovaa
svetlina
sto ni bese videlina za petsto leta temnina.
I foduli neka prepuknat i race
da im okapat.
Niz usti pelin neka izblujat od pusta im poganstina
Od sabja rani ke
zarasnat
Od oci solzi ke se isusat.
No v dusa besnat vetrovi,a na srce pajacini |
