Klasicni duvacki instrumenti

[mykeli]

U pravilu se za duboke tonove usta opuštaju, a za visoke se sve više stežu. Limenjaci trebaju više zraka od drvenih puhača.
Moguće je primjenjivati sordinu ili prigušivač i to uglavnom u svrhu kolorističkih efekata. Izrađuju se od raznog materijala (metal, drvo, plastika, karton…). Drugi je razlog primjene sordine u redukciji dinamike.
Truba je transponirajući instrument in B, iako postoji i in C. Postoje i piccolo tromba in d i in f i velika truba in Es, te kornet i krilnica. Opseg joj je od fis malog – c4.
Rog je transponirajući instrument in F. Zvučeći je opseg od H kontra – f2.
Tzv. tenor trombon je in B (ne računa se u transponirajuće). Pedalni je ton B kontra. Opseg mu je od E – e2. Posjeduje povlačak (cug) koji ima istu funkciju kao ventili – mijenja pedalni ton. Može imati i ventile. Trombon ima 7 pozicija. Ako je cug potpuno uvučen onda je to prva pozicija. Postepenim se izvlačenjem dobiva druga pozicija – zvuči za pola tona niže. Tako sve do sedme pozicije koja daje isti zbroj kao 3 ventila kod trube – P4 dublji ton. Postoje i bas trombon in F i alt trombon in Es.
Tuba – postoje tube različitih veličina i štima. Najčešća je bas tuba in F s opsegom od F kontra do g1. Obično ima 4 ventila: prvi snižava ton za cijeli stupanj; drugi za pola; treći za stupanj i pol, četvrti za dva i pol stupnja. Kombinirana upotreba svih ventila postupno snižava cijeli alikvotni niz tonova do v7. Često se koristi i visoka tuba (tenor tuba) obično ugođena in B s pedalnim tonom B kontra. Postoje i vrlo visoke tube, tzv. Wagner – tube koje čine prirodni prijelaz između bas – tube in F i rogova in F.

Pri proizvodnji tona najlakše je na jedan slog TU izvesti uzlazna 3 tona koja idu po redu: c1 – e1 i g1. Srednje teško je izvesti na jedan slog TU redom tonove c1-g1 jer se preskače jedan parcijal. Najteže je izvesti nakon c1 ton c2 jer se preskaču 3 parcijala. Usta treba adaptirati tako da se c1 izvede na slog TU, a c2 na slog KU. Ukoliko se to ne učini dolazi do kiksa.